Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

ηρακλοεργοτελης - ΠΑO, by CAMARO...

Κατ'αρχάς γειά χαρά(και δυό τρομάρες...).Καμιά φορά βαριέσαι τόσο να μιλάς, σου φτάνει μόνο να κοιτάς και περιμένεις...Κι αν όλα εκείνα που αγαπάς, σ'έχουν προδώσει(για ακόμη μια φορά) δε μιλάς, μαζί το σέρνεις...Σ'αυτή την άβολη σιωπή η σκέψη γίνεται καρφί που σε σταυρώνει. Τα παραπάνω λόγια(στίχοι δανεισμένοι από τραγούδι των active member), αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματα που με διακατέχουν από την Κυριακή και ύστερα, μετά τις απίστευτες(όμως όχι ανεπανάληπτες καθώς το deja-vu που σας έλεγα στα παλιότερα άρθρα μου δεν λέει να τελειώσει) γκέλες με ηρακλή και εργοτέλη!!! Γκέλες που πιθανότατα θα συντελέσουν στο να τελειώσει(μακάρι να διαψευστώ) άλλη μια χρονιά πολύ νωρίς και χωρίς τα προσδοκώμενα(ειδικά φέτος) αποτελέσματα, που όλοι γνωρίζετε ποια είναι για τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ μας. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι είμαστε στο ίδιο έργο θεατές και το μόνο που με κρατάει και σας γράφω είναι η ελπίδα το έργο να έχει άλλο φινάλε φέτος. Ναι, εγώ πιστεύω ακόμη ότι μπορούμε να προλάβουμε το τρένο των στόχων λαμβάνοντας πάντα σοβαρά υπ'όψιν τα παρόντα δεδομένα. Αρκεί να αφυπνιστούν και κυρίως να φιλοτιμηθούν εγκαίρως αυτοί που πρέπει και να σεβαστούν εμάς(κάνοντας παράλληλα σωστά και τη δουλειά για την οποία αμείβονται πλουσιοπάροχα), τον κόσμο του Παναθηναικού που ανέκαθεν τους στηρίζει φανατικά και πάντα ανιδιοτελώς, με μόνο συμφέρον τη χαρά που τους προσφέρει η καλή αγωνιστική πορεία του συλλόγου που αγαπά. Η αφύπνιση και το φιλότιμο αναφέρονται τόσο στους παίχτες όσο και στο τεχνικό επιτελείο(προσοχή, δεν μιλάω για τον τεχνικό διευθυντή του οποίου οι επιλογές μέχρι τώρα στην πλειοψηφία τους έχουν απογοητεύσει, αλλά θα κριθεί από το τελικό αποτέλεσμα) αν και πιστεύω ότι δεν χρειάζεται κάπου ο προπονητής για ένα παίχτη που παίζει στον ΠΑΟ, ώστε να καταφέρει να νικήσει εντός έδρας τους ηρακλή και εργοτέλη. Από'κει και πέρα θα ήθελα να συστήσω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία στον κόσμο του ΠΑΟ όσον αφορά τις αντιδράσεις του, κάτι που εκ των πραγμάτων είναι ιδιαίτερα δύσκολο και κατανοητό. Για υπομονή δεν μιλάω μιας και αυτή μας έχει τελειώσει εδώ και πάρα πολύ καιρό, σε όλους μας!!! Σειρά έχουν επιτέλους τα γαμημένα αποτελέσματα που τόσο πολύ περιμένουμε όλοι οι οπαδοί του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ...ελπίζω και όλοι στην παε. Σίγουρα η ομάδα δεν βρίσκεται στην ιδανική ψυχολογική κατάσταση, όμως σε παρόμοιες καταστάσεις και συγκυρίες ξεχωρίζουν οι άντρες από τα παιδάκια και οι παίχτες που αξίζουν να παίζουν στον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ από τους υπόλοιπους...η τριάδα των αγωνιστικών υποχρεώσεων που έπεται(πανιώνιος,βέρντερ,γαύρος) θα (απο)δείξει πολλά σχετικά με το μέλλον του φετινού ΠΑΟ! Εδώ θα ήθελα να κάνω μια μικρή παραλλαγή σε ένα μοτο των παραολυμπιακών αγώνων και να το αφιερώσω-απευθύνω στους ποδοσφαιριστές που αυτή τη χρονική περίοδο αγωνίζονται φορώντας την ένδοξη φανέλα με το τιμημένο τριφύλλι, υπενθυμίζοντας τους ότι αυτό συνεπάγεται:
WIN...BUT IF YOU CANNOT WIN, AT LEAST BE BRAVE IN THE ATTEMPT!!!
Περνώντας σε άλλο θέμα, θα ήθελα να κάνω την εξής παρατήρηση: βρισκόμενος στο γήπεδο και στα δύο ματς με ηρακλή και εργοτέλη, παρατήρησα ότι στο πέταλο των οργανωμένων του φορέα δεν υπήρχαν πάνω από 1000-1500 άτομα και μάλιστα ίσως να λέω και πολλά. Απ'όσο γνωρίζω σαν φορέας διαθέσαμε περίπου 3500 διαρκείας. Οι υπόλοιποι 2000-2500 συνδεσμίτες(με διαρκείας) που ήταν(είναι);;; Η ομάδα χρειάζεται ανελλιπώς στήριξη και όχι μονο με την ιντερ,τη βέρντερ και το γαύρο...τότε έρχεται και ο κάθε πικραμένος. Εκτός και αν κάποιοι αγοράζουν διαρκείας για 5 ματς το χρόνο οπότε τι να πεις, ή κάποιοι σύνδεσμοι δίνουν τα διαρκείας ακόμη και σε τυχαίους περαστικούς παίρνοντας το 60ευρο του πελάτη και μη δείχνοντας κανένα ενδιαφέρον από εκεί και πέρα για τη γηπεδική του παρουσία-δραστηριότητα. Ελπίζω να κάνω κάπου λάθος και να μην ισχύει κάποιο από τα παραπάνω.
Εν τέλει θα ήθελα να προτρέψω κάθε φίλο του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ που θα διαβάσει αυτό το κείμενο να συνεχίσει να στηρίζει τη νέα προσπάθεια που γίνεται στο μεγαλύτερο σύλλογο της Ελλάδας από φέτος αφού αυτό μου φαίνεται να είναι το σωστό. Εγώ θα στηρίξω, πάντα με την απαραίτητη καλόπιστη κριτική, αυτό που αρχίσαμε 30000 κόσμος στις 13/04/2008 στο κέντρο της Αθήνας μέχρι τελικής πτώσης ή μέχρι την εκπλήρωση του οράματος,του ονείρου αυτών των 30000 Παναθηναικών! Αισιοδοξώ ότι θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο ενδεχόμενο! Ως τότε-γαμώ την τρέλα μου-ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑ, ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ!!!


Υ.Γ.1 Αδικαιολόγητη εμφάνιση στη βαρκελώνη, όχι αδικαιολόγητη η ήττα(66-90)!!! Ομως υπάρχει ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ο μεγαλύτερος ευρωπαίος προπονητής και τον εμπιστευόμαστε 100%...οι τίτλοι μιλούν από μόνοι τους και χρόνια τώρα μας κρατάνε περήφανους!

Υ.Γ.2 Καλό θα ήταν εκεί στην ΠΡΑΣΙΝΗ να αναλογιστούν το ύφος της εφημερίδας όταν ξεκίνησε η λειτουργία της και να επιστρέψουν σε αυτό. Πιστεύω ότι τελευταία θυμίζει πρωταθλητη και σίγουρα οι οπαδοί-φίλαθλοι του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ δεν θυμίζουμε σε τίποτα τους υπαλλήλους της Λ7 και τους υπόλοιπους γαυροαρουραίους! Μεγαλύτερη διαφορά μας το ανώτερο επίπεδο σε όλους τους τομείς όπως π.χ η νοημοσύνη.

Υ.Γ.3 Πάντα καλόπιστα και με αγάπη, χωρίς ίχνος εμπάθειας!!!